Als genealogen zoeken we naar elke bron die kan bijdragen aan meer kennis over het leven van onze voorouders. Als je net als ik op zoek bent naar elk detail van het leven van je voorouders, weet je dat je soms buiten de gebaande paden moet denken. Soms moeten we creatief zijn met ons onderzoeksproces om nieuwe informatie te vinden. Daar kunnen de gegevens van MyHeritage een grote hulp zijn.
Ik heb voorouders die eigenaar waren van bedrijven. Het kan een uitdaging zijn om gegevens over die bedrijven te vinden, vooral als het gaat om het vinden van foto’s van het bedrijf zelf. De grootouders van mijn man, Lannie en Ruth (Burcham) Barker, waren van de jaren dertig tot zeventig van de vorige eeuw eigenaar van een plaatselijke winkel. Ik heb maar één foto van de winkel waar Ruth achter de toonbank staat. Ik ben nog steeds wanhopig op zoek naar foto’s van de buitenkant van de winkel van toen die voor het eerst werd opgericht in de jaren dertig; er is mij verteld dat ze zelfs van die ouderwetse benzinepompen hadden! Tot nu toe heb ik geen geluk gehad met het vinden van foto’s van de winkel – maar ik heb het niet opgegeven.
Enkele van de bekendere bronnen die genealogen kunnen helpen om meer te weten te komen over de bedrijven die hun voorouders bezaten, zijn bedrijfsvergunningen, belastinggegevens, stadsgidsen en kranten. Ik wil echter een ander soort bron voorstellen waar je misschien nog niet aan gedacht hebt: schooljaarboeken.
Ja, dat klopt, ik zei jaarboeken!
Het kost geld om een jaarboek te produceren. Om deze projecten te financieren, benaderen de organisatoren vaak lokale bedrijven en boden ze advertentieruimte aan. Bedrijven betaalden om hun advertenties te plaatsen in een publicatie die breed verspreid zou worden onder studenten, en de organisatoren van jaarboeken zouden het geld hebben om het boek te kunnen maken.
Jaarboeken bestaan al heel lang. Soms worden ze ook wel schoolboeken genoemd. Ze worden meestal elk jaar gemaakt en er staan foto’s en informatie in over studenten, sport, academici, het studentenleven, clubs en grote schoolevenementen die in het voorafgaande schooljaar hebben plaatsgevonden. De eerste jaarboeken zijn terug te voeren op de scholen aan de oostkust van de 17e eeuw. Het eerste jaarboek voor universiteiten werd in 1806 gepubliceerd door de Yale Universiteit, en 18 jaar later, in 1823, publiceerde het Massachusetts College of Pharmacy het langst bestaande jaarboek: de Signia. De studenten ondertekenden plakboek-achtige boeken met dingen zoals haarknipsels, gedroogde bloemen, krantenartikelen en andere souvenirs. De productie van jaarboeken werd een populaire traditie: Ik vermoed dat velen van jullie nog steeds de jouwe op de boekenplanken hebben staan. Ik weet dat ik mijn jaarboeken van Dickson County High School heb, en ik kijk er eigenlijk vaak naar.
Als een ondernemende voorouder de lokale school heeft geholpen en heeft betaald om in het jaarboek te adverteren, dan kun je die advertenties in het boek vinden – meestal achterin. Deze advertenties kunnen waardevolle informatie over bedrijven onthullen: locaties, diensten en goederen, klantenkring, en soms zelfs foto’s van de plaats of de eigenaars.
Mijn vader, Robert Lee LeMaster (1942-2019) ging bijvoorbeeld in 1956 naar de Ellet High School in Akron, Summit County, Ohio. Het Elletian jaarboek uit 1956 is gescand en beschikbaar op MyHeritage (hoewel ik zelf een gedrukt exemplaar heb). Mijn vader zat dat jaar in de 8e klas en zijn klasfoto staat in het boek. Hij staat op de vijfde rij, eerste foto:
Achterin het Elletian jaarboek van 1956 staat een heel gedeelte met de naam Advertenties, en het bevat 26 pagina’s met lokale bedrijfsadvertenties. Deze advertenties bevatten allerlei informatie over lokale bedrijven, zoals hun adressen, telefoonnummers, foto’s en de producten en diensten die ze aanbieden.
Als je voorouder een bedrijf in Akron, Ohio had en in 1956 betaalde om te adverteren in het schooljaarboek, zou deze bron je een aantal geweldige informatie geven om toe te voegen aan je familiegeschiedenis.
Zelfs als je voorouder geen bedrijf had, kunnen jaarboekadvertenties waardevolle informatie geven over de bedrijven die ze mogelijk hebben bezocht en gebruikt. Misschien heeft een familielid in een oude familiebrief of dagboek melding gemaakt van een restaurant waar ze lekker gegeten hebben. Misschien heeft je moeder je verteld over de kledingwinkel die ze als tiener heeft bezocht. Misschien vind je ze wel achterin een lokaal jaarboek.
Dus de volgende keer dat je informatie probeert te vinden over het bedrijf van je voorouder of op zoek bent naar een bedrijf dat je voorouders noemden, kijk dan zeker eens naar de MyHeritage U.S. Yearbooks Collectie. Het is een ware schatkamer voor elke genealoog – om meer redenen dan je misschien hebt gedacht!
